Het werken is eindelijk begonnen
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
22 December 2008 | Ghana, Tamale
Hej allemaal,
Ik heb er inmiddels de eerste dagen in het weeshuis opzitten en ik kan wel zeggen dat het hele bijzondere ervaring is..
Annemiek en ik kwamen dinsdagochtend bij het weeshuis aan en werden meteen aan de slag gezet. Alle kleintjes (paar maanden tot 3,5 jaar ong) zaten een half uur op de pot (allemaal gaten naast elkaar), wat al apart is voor kinderen van die leeftijd. Ze werden daarna gewassen met 2 bakken water en een handdoek. Dat moest een van ons doen, de ander moest ze afdrogen en aankleden. De kleren zijn niet mooi, maar allemaal een beetje uitgeleefd. De kinderen mochten na het aankleden allemaal naar de playroom. Stel je voor 12 kinderen in een kleine ruimte met wat knuffels en verder niks.. Het is erg moeilijk om orde te houden. Ben je net met een kindje aan het knuffelen, zie je in je ooghoek dat er eentje bovenop de ander gaat staan, daar moet je dan even iets van gaan zeggen.. maarja dan krijgt dat eerste kindje weer geen aandacht meer. Als de ene huilt, begint de ander ook te huilen.. Ze plassen ook in de playroom (sommige in het potje, sommige op alle andere plekken op de grond). Goed, ik zal niet alle details op deze site zetten, maar het was best heftig om te zien in welke omstandigheden die kinderen daar leven.
Ik vond het vooral ook moeilijk om op een goede manier aandacht te geven aan de kinderen. Ze zijn zo bezig met op een negatieve manier aandacht vragen (omdat ze waarschijnlijk niks anders gewend zijn), dat het moeilijk is om dat te doorbreken.. dat is gewoon niet mogelijk met 4 uurtjes werken per dag.
Annemiek en ik hebben dus al wel gezien dat we niet veel gaan kunnen bereiken in het weeshuis. De mensen die er werken zijn nu eenmaal al jaren gewend aan hun maniertjes en dat gaan ze echt niet veranderen als twee blanke vrijwilligers ff komen vertellen dat het ook anders kan. We werden daarvoor al min of meer gewaarschuwd in het informatieboekje waar netjes in beschreven stond dat we rekening moeten houden met de cultuurverschillen. Het geld dat we hebben ingezameld willen we ook niet (allemaal) aan het weeshuis besteden, nieuwe kleren hebben ze wel, het ligt alleen in de kast voor 'speciale gelegenheden' zoals bijvoorbeeld een bezoekje aan een kliniek. Wel willen we wat voorleesboekjes etc kopen zodat we in de playroom de kinderen een beetje bezig kunnen houden. En natuurlijk gaan we de kinderen zoveel mogelijk aandacht geven, lekker knuffelen en kroelen, want dat is iets wat wij heel goed kunnen haha.
Ons overige sponsorgeld willen we op een goede manier investeren. Natuurlijk aan kleinigheidjes, pannekoeken bakken voor gastgezin wat altijd rijst eet, kinderen een dagje mee op pad nemen, fruit en sap voor de weeskinderen maar we willen ook iets tastbaars doen (bijv. iets bouwen, meehelpen aan ander -al bestaand- project). Hoe en op welke manier we dit verder uit gaan werken moeten we nog even goed bedenken. Daar hou ik jullie nog van op de hoogte.
Buiten het werken hebben we al een boel andere dingen meegemaakt deze week. Eerst was Annemiek een beetje ziekjes en nu heb ik het te pakken (Egypte-trauma's komen weer een beetje terug haha en dat met een gat ipv een 5sterren-hotel-toilet). Maar we overleven het wel :) We lossen elkaar netjes af.
Zaterdag lekker uit eten gegaan, toen was ik nog niet ziek, dus lekker chickenburger mét frietjes op (hihi, ja ma dat hebben ze hier gewoon :P) en gezellig gekletst met andere vrijwilligers.
Gisterochtend zijn we naar een echte Ghanese trouwerij geweest. Jeetjemina, wat een gedoe zeg. 4 dagen feest en de hele buurt staat buiten te dansen in hun mooiste jurken (voelde me beetje suf in mn 3/4 broek). Toen we aankwamen werden we eerst een erfje opgebracht waar een band muziek aan het maken was (rare gitaren en sambaballen) en een heleboel vrouwen aan het dansen en zitten waren. We mochten eerst op een stoel plaatsnemen, maar binnen een paar minuten kwam de band ons al halen om te dansen. Verschikkelijk! We werden aangestaard joh! Leuk, die blanke meisjes die proberen met hun billen te schudden haha. Nou goed, we merkten wel dat onze gastmama het wel waardeerde en hebben zowaar wat fooi gehad (wat we aan de band gaven), waarna we snel weer gingen zitten. Toen werden we nog voorgesteld aan de bruid, die op de foto moest met alle gasten. En om 11 uur kregen we lekker een bak met rijst (dat heb ik na 3 hapjes onder mn stoel gelegd.. sorry!) Wie de bruidegom is weet ik nog steeds niet, die hebben we niet gezien.. Maar goed, we werden continue aangestaard door alle mensen en alle kinderen en besloten om 12 uur dat het de hoogste tijd was om naar huis te gaan want we moesten gaan werken (om 14.30, maar wisten zij veel!)
Nou.. en dan zijn we nu weer bij het heden beland.
Morgenavond kerstdiner met alle vrijwilligers (die niet ziek zijn, want iedereen wordt hier omstebeurt ziek). Hopelijk kan ik dan wel gezellig meedoen. Woendag mag ik dan eindelijk mijn kerstkadoos uitpakken JOEHOEEE! Ik laat nog weten wat ik ervan vind haha.
En dan is het alweer kerst, en mogen we weer werken. Maar eerst 's ochtends naar de kerk natuurlijk. Want dat hoort erbij met kerst.
Sandra: nog maar een weekje en dan is de baby er al! Ik ben zeer benieuwd! Stuur me wel foto's he :) Wil de kleine Zopfie wel zien natuurlijk!
Karin, Vins en andere geinteresseerden: ik heb al een mooie foto van het gat gemaakt, moet zeggen dat het er mét flits veel schokkender uitziet dan met het blote oog, maar die zal ik nog wel eens op internet proberen te zetten.
Trea: hihi nee hoor, die zijn hier niet te vinden :P
Dikke kus!
Mis jullie wel hoor!
Ik heb er inmiddels de eerste dagen in het weeshuis opzitten en ik kan wel zeggen dat het hele bijzondere ervaring is..
Annemiek en ik kwamen dinsdagochtend bij het weeshuis aan en werden meteen aan de slag gezet. Alle kleintjes (paar maanden tot 3,5 jaar ong) zaten een half uur op de pot (allemaal gaten naast elkaar), wat al apart is voor kinderen van die leeftijd. Ze werden daarna gewassen met 2 bakken water en een handdoek. Dat moest een van ons doen, de ander moest ze afdrogen en aankleden. De kleren zijn niet mooi, maar allemaal een beetje uitgeleefd. De kinderen mochten na het aankleden allemaal naar de playroom. Stel je voor 12 kinderen in een kleine ruimte met wat knuffels en verder niks.. Het is erg moeilijk om orde te houden. Ben je net met een kindje aan het knuffelen, zie je in je ooghoek dat er eentje bovenop de ander gaat staan, daar moet je dan even iets van gaan zeggen.. maarja dan krijgt dat eerste kindje weer geen aandacht meer. Als de ene huilt, begint de ander ook te huilen.. Ze plassen ook in de playroom (sommige in het potje, sommige op alle andere plekken op de grond). Goed, ik zal niet alle details op deze site zetten, maar het was best heftig om te zien in welke omstandigheden die kinderen daar leven.
Ik vond het vooral ook moeilijk om op een goede manier aandacht te geven aan de kinderen. Ze zijn zo bezig met op een negatieve manier aandacht vragen (omdat ze waarschijnlijk niks anders gewend zijn), dat het moeilijk is om dat te doorbreken.. dat is gewoon niet mogelijk met 4 uurtjes werken per dag.
Annemiek en ik hebben dus al wel gezien dat we niet veel gaan kunnen bereiken in het weeshuis. De mensen die er werken zijn nu eenmaal al jaren gewend aan hun maniertjes en dat gaan ze echt niet veranderen als twee blanke vrijwilligers ff komen vertellen dat het ook anders kan. We werden daarvoor al min of meer gewaarschuwd in het informatieboekje waar netjes in beschreven stond dat we rekening moeten houden met de cultuurverschillen. Het geld dat we hebben ingezameld willen we ook niet (allemaal) aan het weeshuis besteden, nieuwe kleren hebben ze wel, het ligt alleen in de kast voor 'speciale gelegenheden' zoals bijvoorbeeld een bezoekje aan een kliniek. Wel willen we wat voorleesboekjes etc kopen zodat we in de playroom de kinderen een beetje bezig kunnen houden. En natuurlijk gaan we de kinderen zoveel mogelijk aandacht geven, lekker knuffelen en kroelen, want dat is iets wat wij heel goed kunnen haha.
Ons overige sponsorgeld willen we op een goede manier investeren. Natuurlijk aan kleinigheidjes, pannekoeken bakken voor gastgezin wat altijd rijst eet, kinderen een dagje mee op pad nemen, fruit en sap voor de weeskinderen maar we willen ook iets tastbaars doen (bijv. iets bouwen, meehelpen aan ander -al bestaand- project). Hoe en op welke manier we dit verder uit gaan werken moeten we nog even goed bedenken. Daar hou ik jullie nog van op de hoogte.
Buiten het werken hebben we al een boel andere dingen meegemaakt deze week. Eerst was Annemiek een beetje ziekjes en nu heb ik het te pakken (Egypte-trauma's komen weer een beetje terug haha en dat met een gat ipv een 5sterren-hotel-toilet). Maar we overleven het wel :) We lossen elkaar netjes af.
Zaterdag lekker uit eten gegaan, toen was ik nog niet ziek, dus lekker chickenburger mét frietjes op (hihi, ja ma dat hebben ze hier gewoon :P) en gezellig gekletst met andere vrijwilligers.
Gisterochtend zijn we naar een echte Ghanese trouwerij geweest. Jeetjemina, wat een gedoe zeg. 4 dagen feest en de hele buurt staat buiten te dansen in hun mooiste jurken (voelde me beetje suf in mn 3/4 broek). Toen we aankwamen werden we eerst een erfje opgebracht waar een band muziek aan het maken was (rare gitaren en sambaballen) en een heleboel vrouwen aan het dansen en zitten waren. We mochten eerst op een stoel plaatsnemen, maar binnen een paar minuten kwam de band ons al halen om te dansen. Verschikkelijk! We werden aangestaard joh! Leuk, die blanke meisjes die proberen met hun billen te schudden haha. Nou goed, we merkten wel dat onze gastmama het wel waardeerde en hebben zowaar wat fooi gehad (wat we aan de band gaven), waarna we snel weer gingen zitten. Toen werden we nog voorgesteld aan de bruid, die op de foto moest met alle gasten. En om 11 uur kregen we lekker een bak met rijst (dat heb ik na 3 hapjes onder mn stoel gelegd.. sorry!) Wie de bruidegom is weet ik nog steeds niet, die hebben we niet gezien.. Maar goed, we werden continue aangestaard door alle mensen en alle kinderen en besloten om 12 uur dat het de hoogste tijd was om naar huis te gaan want we moesten gaan werken (om 14.30, maar wisten zij veel!)
Nou.. en dan zijn we nu weer bij het heden beland.
Morgenavond kerstdiner met alle vrijwilligers (die niet ziek zijn, want iedereen wordt hier omstebeurt ziek). Hopelijk kan ik dan wel gezellig meedoen. Woendag mag ik dan eindelijk mijn kerstkadoos uitpakken JOEHOEEE! Ik laat nog weten wat ik ervan vind haha.
En dan is het alweer kerst, en mogen we weer werken. Maar eerst 's ochtends naar de kerk natuurlijk. Want dat hoort erbij met kerst.
Sandra: nog maar een weekje en dan is de baby er al! Ik ben zeer benieuwd! Stuur me wel foto's he :) Wil de kleine Zopfie wel zien natuurlijk!
Karin, Vins en andere geinteresseerden: ik heb al een mooie foto van het gat gemaakt, moet zeggen dat het er mét flits veel schokkender uitziet dan met het blote oog, maar die zal ik nog wel eens op internet proberen te zetten.
Trea: hihi nee hoor, die zijn hier niet te vinden :P
Dikke kus!
Mis jullie wel hoor!
-
22 December 2008 - 15:10
Jukesclan:
Hé wijffie,
Fijn dat je ons zoveel verteld over je eerste dagen in het weeshuis. Hou je taai daar hè. En iedere knuffel die je een kindje daar geeft, pakken ze hem niet meer af!!!
Natuurlijk nu wel razend benieuwd naar dé foto van HET GAT! Hier alles prima, ben druk de kerstkaarten aan het schrijven.
Veel liefs van ons -
22 December 2008 - 15:11
Anne:
Wat goed dat je zo aan het kroelen bent met de kindjes daar! Zullen ze vast heel hard nodig hebben:) Wat super gaaf dat je een bruiloft hebt meegemaakt!
Je mag bijna de cadeautjes uitpakken, ben benieuwd wat je er van vindt.
Een hele fijne kerst alvast linnie!!!
liefs -
22 December 2008 - 18:45
Annick:
Hey Linda! Zitten die kinderen een half uur boven zo'n gat?? Dan gaat het hier toch allemaal wel wat sneller :). Ik ben benieuwd hoe je de komende weken in het weeshuis gaat ervaren, je kan er ongetwijfeld veel leren voor jezelf. Lijkt die peuterpuberteit in NL misschien wat minder erg :). Ik hoop dat je je snel weer beter voelt. Alvast een hele fijne kerst gewenst vanuit het koude Roosendaal. Groetjes Annick -
22 December 2008 - 19:15
Ed En Rianne:
Hoi Linda,
We hebben net gelezen hoe het jou vergaat daar in Ghana.
We willen jou en je vriendinnen een fijne kerst en een mooi oud en nieuw toewensen.
Groetjes van Ed en Rianne -
22 December 2008 - 19:54
Ome Cees Mensen:
Hoi Linda,
Best leuk om van je nichtje deze verhalen en ervaringen te horen, das echt een andere wereld hé
Je doet er in ieder geval een hoop ervaring op.
Hier is het zoals je wel weet een beetje aan het winteren, na kerst schijnt het zelfs echt koud te worden, misschie wel schaats weer.
Wij wachten met spanning op ons 2e klein kindje.
Kunnen we weer lekker trotse opa en oma uithangen.
Wij wensen je in ieder geval fijne kerstdagen en een heeeeeeeel goed begin van 2009.
Kijk goed uit en de groetjes
Ome Cees -
22 December 2008 - 20:55
Anouk:
Lin!
Leuk dat je nu eindelijk écht aan het doen bent waarvoor je daar heen bent gegaan! En vind het echt super knap van je. Als ik je verhalen zo eens lees, zou ik al snel terug in het vliegtuig zitten.. ;)
Sterkte met de rijst, het gat en de huilende kinders. Alvast een fijne kerst en oud&nieuw. Veel plezier met het uitpakken van je cadeautjes. En succes met het oefenen van Afrikaans dansen. Anders sla je natuurlijk nooit een Apollo aan de haak!
Dikke kus! -
23 December 2008 - 09:08
Keswin:
Hey Lin!!
Lekker bezig joh! Ben net begonnen om al je verhaaltjes te lezen, even een inhaalslag :D
Karlijn en ik zijn iig veilig terug uit het Afrikaanse, maar zoveel 'cultuurverschillen' als jij hebben we niet meegemaakt ;) Superknap iig van je dat je het allemaal zo rustig aanpakt! Veel succes, en vooral nog veel plezier! en fijne feestdagen natuurlijk:)
Kus
Keswin -
23 December 2008 - 11:19
Marja Odijk:
Wat leuk dat we op deze manier veel van je reis meemaken.Ook opa en oma ham kijken er naar uit.
We wensen je vanuit een koud Vlaardingen een leuke kerst toe.
Vele groetjes Opa Oma Edwin Marja Robbin en Lisa
-
23 December 2008 - 14:01
Marleen:
Hee Lin, wel heftig in het weeshuis.. Maar ze worden vast heel blij van al dat knuffelen :) Krijg je met kerst wel een ander maaltje dan rijst? Rijst met een speciaal sausje ofzo ;) Succes daar, beterschap en laat alle Apollo's maar daar, we kunnen je niet missen hier in Nederland ;) Tot snel! kus -
25 December 2008 - 14:11
Nouk:
Lin!
Is je kamer daar al versierd? ;)
Merry Christmas!
Kusje -
27 December 2008 - 10:41
Tante Hanny:
Hoi Lin
Goed dat jij zoveel knuffels in voorraad hebt,
als je er tekort komt stuur je maar even een berichtje verzamel ik ze en sruur ik ze op.Ik begrijp dat ze daar niet aan pampers doen dus heel veel sterkte met de hoopjes vegen
Alvast een fijn 2009 en groetjes van oom Cor en mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
