Nog meer ghanese belevenissen!
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
19 Januari 2009 | Ghana, Tamale
Hello hello!
We zijn weer een week verder, dus tijd voor een update.
Ik heb weer een boel dingen te vertellen.
Ten eerste het werk:
Het begint steeds leuker te worden. We zijn met een boel vrijwilligers nu en ze zijn allemaal enthousiast over het idee van annemiek en mij om de kinderen een dagje mee uit te nemen. Gewoon lekker ergens wat drinken, ze wat lekkers te eten geven en ze lekker laten spelen buiten het weeshuis. Dit uitje staat gepland op 28 januari.
Ook hebben we wat boekjes gekocht en zijn we nu bezig om wat individueel met de kinderen bezig te zijn. Ook nemen we de kinderen lekker mee naar buiten (want ik heb gewoon schijt aan die staff die niet wil dat de kinderen vies worden.. pff alsof ze dat nog niet zijn na die fufu (zie foto's))
Verder hebben annemiek en ik onze gastzusjes mee uit eten genomen. Was zo leuk! Een van hen had zelfs nog nooit buiten huis gegeten en was helemaal aan het giechelen omdat ze niet wist wat ze met vork en mes moest doen. Lekker gegeten bij Luxury en tevens geleerd (naja gezien en gehoord) dat je hier in Ghana de kip incl de botjes gewoon op eet.
Hierna zijn we nog naar het boekenwinkeltje gegaan en hebben de meiden nog een leesboek uitgezocht waar ze heel blij mee waren.
Vorige week was het de laatste werkweek van Mutela, de Ghanees die onze post bezorgde/ons rondleidde in Tamale en ons overal bij hielp. We hadden een surprisefeest georganiseerd en samen hadden we een leuk liedje voor hem gemaakt op Old McDonald had a farm. Was een gezellige avond!
Van de week werd ook de school geopend waar ik jullie over verteld heb. Annemiek en ik waren ook uitgenodigd om te gaan kijken, dus wij waren natuurlijk van de partij. Nadat we aankwamen moesten we nog 1,5 uur wachten tot de ceremonie echt begon. Wij, de salaminga's, werden op de eerste rij gezet en we moesten wachten tot de Chief (heel belangrijk persoon hier) zou arriveren. Opeens begon de drumband (3 mannetjes met trommels) een nr te spelen en zingen en ook wat vrouwen begonnen te gillen/zingen. Op die manier werd de chief binnengehaald. Het waren drie oude mannetjes. Ze hadden alledrie een mooie jurkachtig gewaad aan met een smurfen-kabouter plop mutsje op. Een stuk of drie tanden, wandelstok en als finishing touch een badhanddoek over hun linkerschouder geslagen. Zij werden op de rij stoelen tegenover ons gezet. Het bleek niet de chief, maar zijn drie afgevaardigden te zijn. Nou goed, het was wel duidelijk dat dit erg belangrijke mensen zijn. Ik voelde me echt net zoals ik me als klein kind voelde op het moment dat sinterklaas te ruimte binnen kwam... (goed, ik hoop dat iemand mn beschrijving snapt :P)
Verder was de ceremonie heel leuk om mee te maken. Marjolein, Marc en Koen kregen een heleboel bedankjes voor het schenken van het schoolgebouw, god zal ze belonen en tot slot kregen ze nog een mooi certificaat als aandenken. Echt heel leuk!
En dan natuurlijk nog een verhaal over het tripje naar Bolgatanga:
Zaterdag zijn Annemiek, ik, Judith en Evelien teruggekomen uit Bolgatanga. Daar zijn we een paar dagen naartoe gegaan om met een krokodil op de foto te gaan en een oud slavenkamp te bezoeken.
We gingen donderdag me de trotro heen en na 3 uur in de knel te hebben gezeten waren we er dan eindelijk. Daarna op pad naar het Nsanmini guesthouse. Het guesthouse was echt supermooi! Voelde zelfs een beetje Grieks, alles netjes geverfd, schoon (!), rustig, echt super relaxt! Dus daar hebben we onze middag doorgebracht. En 's avonds zijn we lekker uit eten gegaan.
De volgende ochtend gingen we na het ontbijt op pad naar een taxi. Ff lekker onderhandeld over de prijs (judith dan, want zoals ik al zei kan ik dat dus echt niet) en uiteindelijk zaten we met zn 4en in een taxi. Onderweg werden we nog aangehouden door politie die de taxichauffeur er even op wees dat hij onverzekerd rondreed. Nouja.. dat zal vast niet de eerste onverzekerde taxi zijn waar we inzitten.
De krokodillenvijver was best leuk, maar echt supertoeristisch. Werden eerst rondgeleid door een oud mannetje in het dorpje dat erbij hoorde. hij wilde ons overal mee op de foto zetten en wist wonderbaarlijk veel van alle camera's af (oh, op deze camera zoem je in met dit knopje!)
Toen mochten we dan eindelijk met de krokodil op de foto. Vantevoren werd ons verteld dat de krokodil zo stil lag dat ze twijfelden of t wel een echte was.. Nou, dat was bij ons dus niet. De krokodil kwam voor ons neus de vijver uitgeslopen, richting de levende kip die we moesten kopen (en die keihard aan t krijsen was.. maarja dat zou ik ook doen als ik de kip was). En toen dat mannetje leuk: ga er maar bovenstaan dan maken we een foto. Nee je moet hem aanraken!! Touch him!! En ja het is en blijft Ghana, in Nl kan je er wel vanuit gaan dat dat soort dingen alleen mag als het echt echt veilg is, maar hier weet je dat gewoon niet. Maar zoals je merkt heb ik alletien mn vingers nog en verder ook geen kleerscheuren, dus we zijn er goed vanaf gekomen. De kip niet trouwens...
Na de krokodillenvijver zijn we op pad gegaan naar het slavenkamp. Daar woonden tot de 20e eeuw nog zo'n 200 slaven. Na 10x toeteren werd onze gids wakker en werden we welkom geheten. Hij leidde ons rond op het terrein en we kregen vanalles te zien. Alles was in de buitenlucht. De slaven aten met zn 10en uit borden net iets groter dan mijn voet (uitgehakt uit een berg). Even verderop werden we getrakteerd op een muzikale voordracht waar de slaven elkaar mee entertainden. Ook kregen we de punishment steen te zien waarop de slaven dood werden geslagen die probeerden te ontsnappen.
De gehele rondleiding was best heftig en ik ben echt enorm blij dat ik in deze tijd geboren ben en dat ik niet als slaaf heb hoeven leven.
Terug in Bolga gingen we lekker relaxen en heel vies lunchen. Maar goed.. lekker of vies eten is hier altijd een verrassing, hoe sjiek t restaurant of hotel er ook uitziet, t zegt allemaal niks! dat blijkt wel uit ons avondeetavontuur. We besloten ons eens te trakteren op een sjieke maaltijd, dus uit de Bradt het sjiekste restaurant gezocht dat werd beschreven als 'The best food of Northern Ghana!'. Vol goede hoop zijn we daar naartoe gelopen. Komen we aan in een heel mooi hotel met keiharde muziek. Blijkt er een of ander Ghanees feest te zijn en werden wij op het buitenterrein aan een tafeltje gezet. Nou goed prima, zolang het eten maar lekker is. De kaart zag er veelbelovend uit, lekkere dingen, goede prijs.. dus ik koos *hoe origineel* voor de curry chicken met rijst.
Ongeveer 2 uur later kwam het eten dan eindelijk, we hadden al 20 potjes gekaart en ons al een keer met tafel en al verplaatst zodat we in het licht zaten.. Hmmm.. beetje jammer, onze rijst was lauw en de kip gewoon ijskoud. Recht vanuit de koelkast op ons bord. We hbben natuurlijk meteen onze leuke serveerster terug naar de keuken gestuurd met onze borden. Een half uur later hebben we dan eindelijk warm eten.. De kip was een en al bot, maar de saus en rijst was wel te eten. Ook had de serveerster geen nagerecht maar ze bood wel aan om (van ons geld) op str5aat even een ananas te halen die we na t eten konden eten. Toen we onze buiken gevuld hadden met de ananas kregen we de rekening. We moesten veel meer betalen dan we zelf hadden berekend en we zijn dan wel salaminga's, maar niet dom.. dus nadat de serveerster uitgelegd had dat we extra geld moesten betalen omdat iemand de ananas in de koelkast had gelegd en had gesneden hebben we gewoon ons zelf uitgerekende bedrag weggelegd en zijn we weggegaan. Tsss Dikke afzetterij hier in Ghana!
Maar goed, al met al hadden we weer een leuke trip en weer een hoop nieuwe ervaringen.
Nu zijn we dan weer even lekker thuis. Superleuk trouwens, als we savonds buiten zitten krijgen we zo nu en dan een echte live-afrikaanse-dansshow van ons broertje van 6 en zijn vriendje van 4. De zusjes zaten gisteren te zingen, de jongetjes waren als volleerde rappers/shakira's aan het dansen en het was superleuk om te zien!
Verder gaat alles nog steeds helemaal goed hier. Ga me volgende week laten hertesten op Tyfus, want ik heb dan wel nergens meer last van, alle andere vrijwilligers die nergens last van hebben en zich hebben laten hertesten (wat schijnbaar altijd wordt aangeraden na een ab kuur) hebben nog steeds tyfus. Dus voor de zekerheid doe ik t ook maar, wil die bacterie liever niet in mn lijf.
Komend weekend ga ik weer op trip. We gaan naar Wa, waar we hippo's gaan zien en in een boomhut gaan slapen. Daarna nog 1 weekend in Tamale en dan ga ik alweer met Miek naar het zuiden reizen en lekker weekje aan het strand liggen.
Na die week vlieg ik alweer naar huis!
Tot het volgende berichtje allemaal!
LAUWE GASTEN:
Heeel veel plezier komend weekend!!!! Zorg ervoor dat dit eern jaarlijks ritueel gaat worden, zodat ik volgend jaar wel meekan! Hou me op de hoogte van gekke dingen die jullie meemaken en dan zie ik jullie met carnaval allemaal weer :D
Dikke Kus Linda
We zijn weer een week verder, dus tijd voor een update.
Ik heb weer een boel dingen te vertellen.
Ten eerste het werk:
Het begint steeds leuker te worden. We zijn met een boel vrijwilligers nu en ze zijn allemaal enthousiast over het idee van annemiek en mij om de kinderen een dagje mee uit te nemen. Gewoon lekker ergens wat drinken, ze wat lekkers te eten geven en ze lekker laten spelen buiten het weeshuis. Dit uitje staat gepland op 28 januari.
Ook hebben we wat boekjes gekocht en zijn we nu bezig om wat individueel met de kinderen bezig te zijn. Ook nemen we de kinderen lekker mee naar buiten (want ik heb gewoon schijt aan die staff die niet wil dat de kinderen vies worden.. pff alsof ze dat nog niet zijn na die fufu (zie foto's))
Verder hebben annemiek en ik onze gastzusjes mee uit eten genomen. Was zo leuk! Een van hen had zelfs nog nooit buiten huis gegeten en was helemaal aan het giechelen omdat ze niet wist wat ze met vork en mes moest doen. Lekker gegeten bij Luxury en tevens geleerd (naja gezien en gehoord) dat je hier in Ghana de kip incl de botjes gewoon op eet.
Hierna zijn we nog naar het boekenwinkeltje gegaan en hebben de meiden nog een leesboek uitgezocht waar ze heel blij mee waren.
Vorige week was het de laatste werkweek van Mutela, de Ghanees die onze post bezorgde/ons rondleidde in Tamale en ons overal bij hielp. We hadden een surprisefeest georganiseerd en samen hadden we een leuk liedje voor hem gemaakt op Old McDonald had a farm. Was een gezellige avond!
Van de week werd ook de school geopend waar ik jullie over verteld heb. Annemiek en ik waren ook uitgenodigd om te gaan kijken, dus wij waren natuurlijk van de partij. Nadat we aankwamen moesten we nog 1,5 uur wachten tot de ceremonie echt begon. Wij, de salaminga's, werden op de eerste rij gezet en we moesten wachten tot de Chief (heel belangrijk persoon hier) zou arriveren. Opeens begon de drumband (3 mannetjes met trommels) een nr te spelen en zingen en ook wat vrouwen begonnen te gillen/zingen. Op die manier werd de chief binnengehaald. Het waren drie oude mannetjes. Ze hadden alledrie een mooie jurkachtig gewaad aan met een smurfen-kabouter plop mutsje op. Een stuk of drie tanden, wandelstok en als finishing touch een badhanddoek over hun linkerschouder geslagen. Zij werden op de rij stoelen tegenover ons gezet. Het bleek niet de chief, maar zijn drie afgevaardigden te zijn. Nou goed, het was wel duidelijk dat dit erg belangrijke mensen zijn. Ik voelde me echt net zoals ik me als klein kind voelde op het moment dat sinterklaas te ruimte binnen kwam... (goed, ik hoop dat iemand mn beschrijving snapt :P)
Verder was de ceremonie heel leuk om mee te maken. Marjolein, Marc en Koen kregen een heleboel bedankjes voor het schenken van het schoolgebouw, god zal ze belonen en tot slot kregen ze nog een mooi certificaat als aandenken. Echt heel leuk!
En dan natuurlijk nog een verhaal over het tripje naar Bolgatanga:
Zaterdag zijn Annemiek, ik, Judith en Evelien teruggekomen uit Bolgatanga. Daar zijn we een paar dagen naartoe gegaan om met een krokodil op de foto te gaan en een oud slavenkamp te bezoeken.
We gingen donderdag me de trotro heen en na 3 uur in de knel te hebben gezeten waren we er dan eindelijk. Daarna op pad naar het Nsanmini guesthouse. Het guesthouse was echt supermooi! Voelde zelfs een beetje Grieks, alles netjes geverfd, schoon (!), rustig, echt super relaxt! Dus daar hebben we onze middag doorgebracht. En 's avonds zijn we lekker uit eten gegaan.
De volgende ochtend gingen we na het ontbijt op pad naar een taxi. Ff lekker onderhandeld over de prijs (judith dan, want zoals ik al zei kan ik dat dus echt niet) en uiteindelijk zaten we met zn 4en in een taxi. Onderweg werden we nog aangehouden door politie die de taxichauffeur er even op wees dat hij onverzekerd rondreed. Nouja.. dat zal vast niet de eerste onverzekerde taxi zijn waar we inzitten.
De krokodillenvijver was best leuk, maar echt supertoeristisch. Werden eerst rondgeleid door een oud mannetje in het dorpje dat erbij hoorde. hij wilde ons overal mee op de foto zetten en wist wonderbaarlijk veel van alle camera's af (oh, op deze camera zoem je in met dit knopje!)
Toen mochten we dan eindelijk met de krokodil op de foto. Vantevoren werd ons verteld dat de krokodil zo stil lag dat ze twijfelden of t wel een echte was.. Nou, dat was bij ons dus niet. De krokodil kwam voor ons neus de vijver uitgeslopen, richting de levende kip die we moesten kopen (en die keihard aan t krijsen was.. maarja dat zou ik ook doen als ik de kip was). En toen dat mannetje leuk: ga er maar bovenstaan dan maken we een foto. Nee je moet hem aanraken!! Touch him!! En ja het is en blijft Ghana, in Nl kan je er wel vanuit gaan dat dat soort dingen alleen mag als het echt echt veilg is, maar hier weet je dat gewoon niet. Maar zoals je merkt heb ik alletien mn vingers nog en verder ook geen kleerscheuren, dus we zijn er goed vanaf gekomen. De kip niet trouwens...
Na de krokodillenvijver zijn we op pad gegaan naar het slavenkamp. Daar woonden tot de 20e eeuw nog zo'n 200 slaven. Na 10x toeteren werd onze gids wakker en werden we welkom geheten. Hij leidde ons rond op het terrein en we kregen vanalles te zien. Alles was in de buitenlucht. De slaven aten met zn 10en uit borden net iets groter dan mijn voet (uitgehakt uit een berg). Even verderop werden we getrakteerd op een muzikale voordracht waar de slaven elkaar mee entertainden. Ook kregen we de punishment steen te zien waarop de slaven dood werden geslagen die probeerden te ontsnappen.
De gehele rondleiding was best heftig en ik ben echt enorm blij dat ik in deze tijd geboren ben en dat ik niet als slaaf heb hoeven leven.
Terug in Bolga gingen we lekker relaxen en heel vies lunchen. Maar goed.. lekker of vies eten is hier altijd een verrassing, hoe sjiek t restaurant of hotel er ook uitziet, t zegt allemaal niks! dat blijkt wel uit ons avondeetavontuur. We besloten ons eens te trakteren op een sjieke maaltijd, dus uit de Bradt het sjiekste restaurant gezocht dat werd beschreven als 'The best food of Northern Ghana!'. Vol goede hoop zijn we daar naartoe gelopen. Komen we aan in een heel mooi hotel met keiharde muziek. Blijkt er een of ander Ghanees feest te zijn en werden wij op het buitenterrein aan een tafeltje gezet. Nou goed prima, zolang het eten maar lekker is. De kaart zag er veelbelovend uit, lekkere dingen, goede prijs.. dus ik koos *hoe origineel* voor de curry chicken met rijst.
Ongeveer 2 uur later kwam het eten dan eindelijk, we hadden al 20 potjes gekaart en ons al een keer met tafel en al verplaatst zodat we in het licht zaten.. Hmmm.. beetje jammer, onze rijst was lauw en de kip gewoon ijskoud. Recht vanuit de koelkast op ons bord. We hbben natuurlijk meteen onze leuke serveerster terug naar de keuken gestuurd met onze borden. Een half uur later hebben we dan eindelijk warm eten.. De kip was een en al bot, maar de saus en rijst was wel te eten. Ook had de serveerster geen nagerecht maar ze bood wel aan om (van ons geld) op str5aat even een ananas te halen die we na t eten konden eten. Toen we onze buiken gevuld hadden met de ananas kregen we de rekening. We moesten veel meer betalen dan we zelf hadden berekend en we zijn dan wel salaminga's, maar niet dom.. dus nadat de serveerster uitgelegd had dat we extra geld moesten betalen omdat iemand de ananas in de koelkast had gelegd en had gesneden hebben we gewoon ons zelf uitgerekende bedrag weggelegd en zijn we weggegaan. Tsss Dikke afzetterij hier in Ghana!
Maar goed, al met al hadden we weer een leuke trip en weer een hoop nieuwe ervaringen.
Nu zijn we dan weer even lekker thuis. Superleuk trouwens, als we savonds buiten zitten krijgen we zo nu en dan een echte live-afrikaanse-dansshow van ons broertje van 6 en zijn vriendje van 4. De zusjes zaten gisteren te zingen, de jongetjes waren als volleerde rappers/shakira's aan het dansen en het was superleuk om te zien!
Verder gaat alles nog steeds helemaal goed hier. Ga me volgende week laten hertesten op Tyfus, want ik heb dan wel nergens meer last van, alle andere vrijwilligers die nergens last van hebben en zich hebben laten hertesten (wat schijnbaar altijd wordt aangeraden na een ab kuur) hebben nog steeds tyfus. Dus voor de zekerheid doe ik t ook maar, wil die bacterie liever niet in mn lijf.
Komend weekend ga ik weer op trip. We gaan naar Wa, waar we hippo's gaan zien en in een boomhut gaan slapen. Daarna nog 1 weekend in Tamale en dan ga ik alweer met Miek naar het zuiden reizen en lekker weekje aan het strand liggen.
Na die week vlieg ik alweer naar huis!
Tot het volgende berichtje allemaal!
LAUWE GASTEN:
Heeel veel plezier komend weekend!!!! Zorg ervoor dat dit eern jaarlijks ritueel gaat worden, zodat ik volgend jaar wel meekan! Hou me op de hoogte van gekke dingen die jullie meemaken en dan zie ik jullie met carnaval allemaal weer :D
Dikke Kus Linda
-
19 Januari 2009 - 10:08
Anouk:
Linnie!
Ik dacht dat jij daar ging werken!? Je gaat alleen maar weekendjes weg! ;) Nee, grapje. Dat heb je goed bekeken.
Maar als wij volgend weekend in Centerparcs zitten, zit jij dus in een boomhut? Is weer eens iets anders he?
Oh, en Mutela heeft helemaal geen surpriseparty verdiend! Hij is een prutspostbode, aangezien je volgens mij nog steeds mijn kaart niet gehad hebt die al bina 7 weken onderweg is!
Veel plezier nog! Kusje -
19 Januari 2009 - 10:29
Joost:
Hee linda,
uitgebreid verhaal hoor, wel spannend allemaal.
Center parcs gaat zeker wel lukken hoor!
jij nog fijn einde van je reis en tot carnaval
groetjes joost -
19 Januari 2009 - 10:37
Wieke:
haha wat een belevenissen weer Lin, en leuk opgeschreven.
haal die Shakiraatjes hier heen, kan ik ook meegenieten.
tot alweer heel snel.. -
19 Januari 2009 - 11:13
Jukesclan:
Hoi Lin,
Inderdaad net wat Anouk zegt, het klinkt daar wel heel relaxt! Werken op de Ghanese manier zeker?? Ha ha.
Geniet er nog maar van want voor je het weet ben je weer terug. En hier is het bah pokkeweer!
Groet K en de rest -
19 Januari 2009 - 13:07
Marleen:
Oh slapen in een boomhut a la Tarzan, hoe gaaf! Geniet ervan! dikke kus -
19 Januari 2009 - 15:56
Shannon:
hoii Linda is het leuk daar groetjes shannon -
19 Januari 2009 - 20:45
Sjanny:
Hoi Linda wat een gave uitstapjes maken jullie daar,leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt in het weeshuis en gastgezin.
Liefs van Sjanny en Cees
PS met Isa en de andere Zopfi's gaat het ook goed -
20 Januari 2009 - 19:03
Vins:
Hey Linda,
Leuk om je verhaal te lezen!
Veel plezier nog de komende weken en tot carnaval!!! :)
Center parcs komt helemaal in orde ;)
Groetjes,
Vincent
-
24 Januari 2009 - 08:56
Linda De Mooij:
Beste Linda,
Ik probeer in contact te komen met Bash van Vrijwillig Afrika. Ik ben zelf in 2006 en 2007 in Tamale geweest en ben het telefoonnummer en e-mailadres van Bash verloren. Ik wil dolgraag met hem in contact komen. Zou jij Bash voor mij willen benaderen en hem mijn e-mailadres en telefoonnummer door willen geven? Mijn gegevens zijn:
Telefoonnummer: 0628048434
E-mailadres: linda_de_mooij@hotmail.com
Kun jij me misschien helpen aan zijn gegevens? Ik zou je heel erg dankbaar zijn!!!
Groetjes Linda de Mooij -
24 Januari 2009 - 15:27
Anita Koenraadt:
Zomaar even een groet van mij.
Leuk je reisverslag te lezen.
Groetjes Anita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
